Ik hou van lichaamsgericht werken.

Gedurende de afgelopen jaren heb ik een bovenmatige interesse ontwikkeld in #menselijk #gedrag, het menselijk #lichaam en het menselijk #brein. Hoe werkt dit samen? Wanneer werken ze vóór elkaar en voor jou? Wanneer tegen elkaar en tegen jou?

Diep van binnen weet elk mens waar hij/zij behoefte aan heeft. Diep van binnen weet ieder waar zijn/haar hart een stukje sneller voor gaat kloppen.

Echter, tijdens het proces van #volwassen worden, leren we (vaak) onszelf af om hiernaar te luisteren.

Het verlangen naar #erkenning van buitenaf en het zoeken naar #waardering buiten onszelf zijn motieven om de aandacht naar buiten te richten. Op deze manier raken we stapje voor stapje van onszelf #vervreemd.

Het is eenvoudig en toch complex. “Je gaat het pas zien als je het doorhebt” zei een beroemde voetballer al. De antwoorden die je zoekt zitten in je hart, in je lijf. Maar hoe komen we daar? Hoe luister ik? En vervolgens: hoe kom ik tot actie?

Zeker als #arts, ben ik en zijn mijn collegae vaak ultiem opgeleid in het #analyseren, navigeren vanuit #ratio.

In sommige situaties kan het ook in de weg zitten. Het #brein gaat beredeneren wat goed voor je is, maar... eigenlijk is dat brein niet gemaakt om ons gelukkig te maken. Het is gemaakt om ons te beschermen! Een rookmelder, op zoek naar gevaar. Hetgeen ons hart influistert, ligt in veel gevallen buiten de huidige comfortzone.. Dus: #gevaar! Dit brengt #spanning, #onzekerheid met zich mee. Zowel financieel, maar ook emotioneel (‘Wat vinden andere mensen hiervan?’, ‘Krijg ik nog wel waardering?’, …).

Eerste stap in dit (luister)proces: #ruimte creëren. Momenten van rust en ontspanning, waar je iedere poging van grip op je hoofd & hart loslaat.

Om die langste weg van 30 cm af te leggen: van het hoofd naar het hart.

Jouw lichaam is hierbij 'key'. Soms komen er signalen die makkelijk te herkennen zijn, bijvoorbeeld een koop in je maag, een brok in je keel of spanning in je rug. Daarnaast zijn er ook onbewuste signalen, die pas later aan de oppervlakte komen. Vaak geholpen door een crisis, zoals ziek worden, een relatie die uit gaat, een baan die stopt, ….

Totdat je er bewust van wordt, het signaal van je lichaam niet wegduwt, maar herkent en erkent als een #aanwijzing. Een richtingaanwijzer: hiermee mag je werken. Dit dient zich aan. Dit is wil gehoord worden.  

Dit proces is niet lineair: het gaat op en af.

Soms vol in de #weerstand, op andere momenten gelukkig #afstand kunnen nemen.

"Wat als dit gebeurt vóór mij?'. Op deze manier kan jouw lichaam je richtingaanwijzers geven om #veranderingen aan te brengen. Jezelf beter te leren kennen en iedere keer weer de wirwar van overtuigingen, oordelen en de essentie te ontwarren.

Ontwar je mee?

Warme groet,

Rianne