Deel 3.

Deze serie aan posts ‘Waarom vrouwengezondheid?’ doet een boekje open hoe mijn passie voor #vrouwengezondheid groeide. Ik zag ik dat er gaandeweg het schrijven in mij zich luiken openden op drie lagen.

Meer dan enkel het voorbeeld uit mijn eigen leven, zie ik…

1. Het perspectief van de #patiënt, ook wel: de #mens . De jonge vrouw die wel vragen en klachten heeft, maar hier niet over durft te spreken. Die klachten ervaart ‘waar geen oplossing voor is’. Dat was ik. En met mij nog velen.

2. Het perspectief van de #zorgverlener: vragen we naar haar menstruele #cyclus? Naar de relatie met haar #lichaam? Met haar #vrouwelijkheid? Met intimiteit? Creëer een veilige setting. Durf te vragen. Normaliseer. Ook als de klachten niet op het eerste gezicht gelinkt zijn.

3. En bovenal.. Het maatschappelijk perspectief: in de #geneeskunde is het #mannenlichaam de norm. Hoe komt dit? En wat heeft dit voor gevolgen?

Focus op het mannenlichaam

Grofweg zijn er in de vorige eeuw twee redenen geweest om in onderzoek mannenlichamen te betrekken en #vrouwenlichamen uit te sluiten.

👉  Ten eerste, door de hormonale cyclus reageert het vrouwenlichaam verschillend per moment op het geven van medicatie. “Das niet handig voor de resultaten, dus laten we het bij mannen houden”.

👉  Ten tweede, kan het geven van #medicatie aan of het uitvoeren van ingrepen op (toekomstige) #zwangerevrouwen schade geven aan het toekomstige kind. Opnieuw, exclusie.

Niet gek natuurlijk. Maar op deze manier zijn vele #onderzoekresultaten niet toepasbaar op een vrouwenlichaam. Bovendien zijn vele vrouwelijke, hormonale klachten en gynaecologische condities niet onderzocht en dús niet herkend in de #spreekkamer.

De keerzijde?

Veelvoudige #medicalisering van het vrouwenlichaam (en haar emoties!) en bijwerkingen. Bijvoorbeeld:

- Circa 50% van de voorschriften voor #anticonceptie is niet vanwege ‘anticonceptie’, maar wegens #pijn of andere klachten bij #menstruatie (terwijl een #menses geen pijn zou horen te doen, maar dat is een ander verhaal).

- Circa 80% van de vrouwen geeft aan last te hebben van #premenstruele klachten, waarbij regelmatig normale #stemmingswisselingen als een medische aandoening worden bestempeld. Veelvoudig wordt hiervoor een #antidepressivum voorgeschreven, waarbij slechts de helft van de vrouwen hiervan voordeel ervaart. Slechts enkelen worden gewaarschuwd voor mogelijke bijwerkingen.

- Circa 70% van de #farmaceutica worden voorgeschreven aan vrouwen, maar de meeste medicijnen zijn echter niet getest op vrouwen. Er zijn echter verschillen hoe vrouwen #medicatie metaboliseren t.o.v. mannen, waardoor vrouwen in sommige gevallen een groot risico lopen op #bijwerkingen.

- Circa 80% van de mensen die rondlopen met problemen waar geen verklaring voor is, is vrouw. Ze gaan zonder diagnose naar huis.

'Being a woman is not a disease'

"Being a woman is not a disease", schrijft dokter #AvivaRomm. Hoe kunnen we hier als #arts mee omgaan? Welke andere wegen zijn er? Daarover de volgende keer meer.

Warme groet,
Rianne